امروز و در عصر حاضر هر انسانی که بر روی این کره خاکی می زید حق دارد با دنیای پیرامونش ارتباط داشته باشد و بهتر آن را بشناسد.در عصری که آن را عصر ارتباطات نامیده اند، انسان ها را نمی توان بدون برقراری ارتباط با محیط پیرامون خود تصور کرد. اما ما در کشوری زندگی می کنیم که متاسفانه بر این عرصه از زندگی ما می تازند وانسان ها را از بدیهی ترین حق شان منع می کنند، می گیرند، می زنند، دستبند و پابند می کنند تا مبادا دنیای پیرامونش را کنکاش کند، اما غافل از آن اند که نمی توان عقاید و و باورها را غل و زنجیر کرد، باورهایی که والاتر از آن است که بتوان با وسایل و ابزار سرکوب سرمایه داران به زنجیر کشیده شود و نیست و نابودش کنند، این ابزارها شاید مقطعی بر جسم ها اثر بگذارد اما خللی در باورها ایجاد نمیکند.
